Steeds duidelijker is en wordt dat de gevolgen van Corona groots zullen zijn. Ook wordt de noodzaak duidelijk dat er hervormingen nodig zijn. Sommige groepen die de afgelopen maanden op het Malieveld hebben gestaan krijgen plots de wind in de rug wanneer het om waardering gaat. Tevens blijft de grootste vraag of we straks van dit alles wat geleerd hebben. Dat we het ‘nieuwe normaal’ niet in gaan vullen met de modus van datgene wat we al hadden. Hetgeen we wel massaal hebben gedaan na de vorige crisis. De volledige blik op arbeid na Corona is nog niet te geven, wel een verkenning ervan.
Impact
Wat de achtereenvolgende ministers van sociale zaken in de laatste tien jaar maar zeer gedeeltelijk gelukt is, lukt Corona in een maand wel. Het creëren van het besef dat er een herstructurering nodig is. Op de eerste plaats legt het pijnlijk bloot “De dualisering van de arbeidsmarkt”, oftewel de tweedeling tussen het vaste contract en de rest. Wanneer er meer voor een verder gaande solidariteit gekozen was en minder voor de verzakelijking en winst vóór kwaliteit van leven en samenleving dan zouden we niet in de situatie zitten dat de praktisch geschoolden, mensen met een niet-westerse achtergrond, mensen met minder sociaal of economisch kapitaal, nu degene zijn die het meest de dupe zijn. Wanneer we voor elke Nederlander een basisbeurs hadden gehad, waren een aantal die inderhaast noodmaatregelen niet nodig geweest. Waarmee het UWV weer het lands grootste werkgever gaat worden. Hopen dat besef in deze, door vertaald wordt naar inzicht en wijsheid van nationaal beleid.
Inzicht voor managers door Corona
Daar waar vele artikelen geschreven zijn, uren vergaderingen gespendeerd zijn om de manager meer vertrouwen te laten krijgen in zijn medewerkers, creëert Corona het onder druk. Oftewel het gaat best goed dat thuiswerken, qua productiviteit en verantwoordelijkheid. Is het vertrouwensprobleem plots aan de kant geschoven voor de noodzaak. Werd thuiswerken slechts haalbaar geacht voor 30%. Vaak toegestaan aan de hogere functies en de managers zelf. Nu kan en ‘mag’ iedereen het. Hopelijk dringt het besef door dat iemand in een goede werksituatie gewoon graag wil presteren, iets bij wil dragen. Mogelijk merkt het deel van Nederland wat het andere deel aanstuurt in deze crisis dat de controle lang niet altijd nodig is. Het lijkt er serieus op dat bij organisaties en de managers het inzicht door mag dringen dat het vaak uit gewoonte en de behoefte aan controle is om te managen.
Is de kantoortuin door Corona ten dode opgeschreven?
Nu we massaal thuiswerken staan die moderne kantoortuinen allemaal leeg. Hopen dat er iemand de plantjes water geeft. En het is maar de vraag of ze straks weer zo in gebruik worden genomen als vroeger. Qua productiviteit ziet het er in deze bijzondere tijden, met kinderen en werken thuis, vooralsnog best goed uit. We hoeven niet naar vergaderingen, worden niet afgeleid door collega’s in de kantoortuin. De nieuwe werk-privébalans is mede bepaalt door nu zelf die laptop dicht te klappen. In bijna alle burn-out re-integratie trajecten komen we als stresserende situatie de kantoortuin tegen. Wetende dat we in Nederland burn-out als nummer één ziekte hebben gerelateerd aan arbeid is het misschien maar goed dat mensen het nu even verplicht rustig aan moeten doen. Dat stuk bezinning in combinatie met de wetenschap dat je vijf á zes uur per dag productief bent zou mooi bij kunnen dragen aan het sluiten van de kantoortuinen en het vertrouwen om een á twee dagen thuis te werken als werknemers dat willen.
Laten we nu ook samen werken aan “Beter aan het Werk”
Leestips:
Werk re-integratie sociaal plan in coronatijd
De wia-keuring bij het uwv het portaal van lourdes
De strijd tussen zoeken en vinden
Meditatie wat doet het echt met ons
Thuiswerken werkgeluk en samen thuis zijn haalbaar
Van stress tot burn-out en vice versa